Okulary z kolorowymi filtrami zawsze zakładamy na okulary korekcyjne dziecka (jeżeli je nosi). Patrząc w ten sposób na karty część z nich jest widoczna przez czerwony filtr, druga część przez zielony filtr w okularach. Żeby poprawnie odczytać symbole dziecko musi jednocześnie używać obojga oczu (działanie odtłumiające, stymulacja jednoczesnej percepcji). Przyzwyczajamy korę wzrokową do jednoczesnego odbierania obrazu z obydwu oczu.
Zadaniem terapeuty lub rodzica jest dopilnowanie, by dziecko nie przymykało żadnego z oczu i nie patrzyło ponad okularami czerwono-zielonymi.
Podczas ćwiczeń terapeutycznych stosujemy rozproszone, żółte oświetlenie. Zastosowane oświetlenie nie może być zbyt jasne, ponieważ filtry czerwono-zielone w okularach mogą przepuścić zbyt dużo światła. UWAGA – dostosowanie ilości światła i jego barwy należy do terapeuty lub rodzica. Zbyt jasne światło uniemożliwi przeprowadzenie poprawnie ćwiczeń!
W zależności od stopnia niedowidzenia dziecka (niedowidzenie dużego stopnia -ostrość wzroku to 0,1 lub gorsza; średniego stopnia – ostrość wzroku wynosi więcej niż 0,1, maksymalnie do 0,3; małego stopnia – ostrość wzroku oscyluje od 0,3 do 0,8) dziecko lepiej lub gorzej będzie radziło sobie ćwiczeniami.
Możemy zmieniać oświetlenie. Gdy dziecko ma problem z rozwiązaniem zadań możemy zwiększyć oświetlenie, gdy jest zbyt prosto zmniejszamy, rozpraszamy oświetlenie. Zawsze należy sprawdzać czy dziecko nie próbuje nas oszukać patrząc nad okularami czerwono-zielonymi, przymykając oczy, patrząc na przemian raz jednym raz drugim okiem.
Decyzję o wprowadzeniu kart do gry, do terapii niedowidzenia powinien podjąć terapeuta – optometrysta, ortoptysta, tyflopedagog. Samodzielne ich zastosowanie może utrwalać niepoprawny stan widzenia i ustawienie oczu.
W przypadku pacjentów zezujących można zastosować karty do gry (odtłumiające). Specjalista prowadzący terapię konkretnego dziecka – optometrysta, ortoptysta – podejmuje decyzję o ich wprowadzeniu. Specjalista powinien wybrać moment wprowadzenia ćwiczeń oraz ich intensywność na podstawie postępów pacjenta. Należy sprawować kontrolę nad procesem odtłumiania i częstotliwością uciekania oka/oczu.